De opgaande lijn na de goede uitwedstrijd tegen DVO vorige week, werd zondag tegen AW/DTV doorgezet. Een attent en vooral scherp LDODK/AH Gorredijk behaalde onder een fraai najaarszonnetje tegen de Amsterdammers een overtuigende 30-17 overwinning. En dat was geenszins geflatteerd.
“We wilden de wijze waarop we tegen DVO de wedstrijd afsloten, doorzetten. Vooral scherp zijn, de duels aangaan en elkaar helpen en coachen.” Betty Jansma was deze middag de verpersoonlijking van zoals de nieuwe coach Erik Wolsink het nieuwe LDODK voor zich ziet. Agressief in de verdediging, ballen onderscheppen, praten, coachen, aanvallen met overtuiging, de duels aangaan en zelf scoren. “Erik kan ons goed op scherp zetten en houden, is actief in de coaching. Dat helpt ons om van die mindere fases in een wedstrijd af te komen.” Dit was tot voor kort het euvel van LDODK. Wedstrijden waarin een ruime voorsprong soms zo maar werd weggegeven en punten werden verspeeld.
Daar was deze zondag echter geen sprake van. Wel kwamen beide ploegen wat moeizaam uit de startblokken. Vooral het eerste aanvalsvak, met international Erwin Zwart weer in haar midden, had de rebound in die eerste fase niet goed verzorgd. Menno Russchen had het lastig tegen de fysiek sterke Jim Snel. En er werd te snel en met te weinig overtuiging geschoten. Maar ook de gasten uit Amsterdam kwamen niet los van het sterk verdedigende collectief van LDODK. De score ging lang gelijk op in de eerste helft. Totdat ineens vlak voor de rust de broers Zwart uit hun slof schoten met vier treffers op rij in de laatste drie minuten: 11-6.
Voorheen zou een dergelijke voorsprong bij LDODK geen zekerheid zijn voor de winst. Deze wedstrijd echter liet de ploeg van Wolsink zien gegroeid te zijn en bleek deze tussensprint beslissend. AW/DTV kwam nog één keer iets dichterbij: 15-11, maar toen maakten Marjon Visser, voor het eerst weer in de basis, Markus de Boer en Diana van der Vorst koelbloedig aan alle Amsterdamse illusies een eind. De thuisploeg verslapte daarna niet en bleef geconcentreerd en agressief doorspelen. Zelfs tot het laatste fluitsignaal zodat in de slotseconden voor de tweede keer op rij de grens van dertig treffers kon worden gepasseerd. Daarmee werd de stijgende lijn richting het zaalseizoen doorgezet.
“Het gaat steeds beter. Ook persoonlijk merk ik dat. Ik moest zelf de eerste weken best wel wennen, maar ik merk nu dat ik sterker wordt en dat we als team groeien. Maar we zijn er nog niet. Als we in het begin beter hadden gespeeld, hadden we het beslissende gat eerder geslagen,” aldus een gretige Jansma.
Met deze overwinning in de laatste veldwedstrijd van het jaar heeft LDODK afstand genomen van de laatste plaats in de poule. Vanaf nu zal het vizier nu volledig gericht zijn op het zaalseizoen. LDODK, met Jansma voorop, lijkt er klaar voor.