De oplettende lezer zal zich misschien verbaasd hebben over de laatste velduitslag van het zesde. Met 11-11 toch kampioen worden? Tja, ik had het niet allemaal nagerekend, maar bij het omslaan van de pagina om het zaalverslag te starten, zie ik ineens bovenaan de pagina staan: 11-12 gescoord door Jikke I vanaf de achterkant van de korf. Dus de laatste veldwedstrijd was toch een winstpartij.
En zo duiken we 12 november de eerste zaalwedstrijd in, zonder Wytske en Patrick. Sibyl, Hjerke en Fardou ( moest na ons spelen) waren de invalkrachten. De wedstrijd is nog nooit zo goed begonnen als die keer, want het allereerste doelpunt is door mijzelf gescoord ( de eerste van de maximaal drie in een seizoen, haha) Ruststand 5-5, niet raar tegen Wêz Handich/DOW.( en 80% van de score via de dames). Onze heren wisselen netjes om de 12 minuten door, Fardou blijft als back-up op de bank, omdat ze zelf ook nog moet spelen. Onze heren beginnen na de pauze ook ter scoren, maar na de 8-5 laten we ons weer terugpakken en wordt het 8-9.Hierna herpakken de heren zich en wordt het 8-9, terwijl Sibyl ons laatste doelpunt scoort 12-9. Hiermee wordt zij topscoorder. In de laatste minuut moet Fardou nog invallen omdat Ellen geblesseerd raakt. Eindstand 12-10.
Op 19 november gaan we naar Leeuwarden om te spelen tegen Wêz Warber/Wêz Fluch. Zonder Diana, Jorrit Jan( kersverse vader) en Dick (blessure), maar met Antje-Wimke, Eline, Jikke I. en Hjerke. Ellen is notulist op de blessurebank). We beginnen goed met doelpunten van Wytske en Jikke K, laten alles dan even stagneren waarna Hjerke de 2-3 van afstand scoort en Hans voor rust de 3-4, warempel met 1 hand! Na de rust zorgen Hans en Jikke I voor de volgende twee doelpunten, waarna onze tegenstander nog dichtbij kan komen. Eindstand 5-6. Conclusie: supergoed verdedigd waardoor de score zo beroerde laag is.
Op 26 november spelen we thuis tegen OKO, ditmaal versterkt door Antje Wimke,Coby, Hjerke, Sander en Sjouke. Ellen is wederom notulist, Fedde zit in België, Dick thuis, net als Jorrit Jan. De doelpunten vallen bij de tegenstander vlotter dan bij ons, maar Antje Wimke scoort de 1-2 uit een mooie vrije bal, Hans verzilverd een strafworp , door Jikke meegekregen en als Patrick een klein kansje scoort staan we voor met 3-2. Zijn zoon (Sander)zorgt voor de 4-3 en Hans voor de 5-6( wederom een strafworp, zelf verdiend. Pauze stand is 5-7, hierna gaat het hard, maar wel de verkeerde kant op. Sjouke zorgt nog voor een beetje hoop op aansluiting (6-10), maar het gat valt niet meer te dichten.ondanks doelpunten van Hjerke, Sjouke, Hans,coby en wederom Hjerke wordt het een verloren partij, 11-16.( wel veel meer doelpunten dan de vorige wedstrijd, dat dan weer wel.)
Op 3 december mogen we uit tegen Lintjo. Ditmaal versterkt door Jikke I. en Hjerke. En een score verloop..WAUW. Bij de rust is het al 12-10. Eerdere wedstrijden konden we de 10 niet eens halen en nu…afstanders, vrije ballen, omdraaiballen, alleen doorloopballen was lastig. Na de pauze kruipen we langzaam dichterbij, aangemoedigd door Joyce en Jaxen( nou,eh, die lag lekker in de maxi-cosy, daar zijn die dingen voor) .12-11, 12-12, 13-12, 13-13….spanning alom…..We maken er een 15-15 stand van en duiken daarna enthousiast op de maxicosy……….
Op 17-12 spelen we thuis tegen Dos 46/KIOS. Ditmaal zijn Dick en Ellen weer van de partij, en hebben we alleen een extra dame nodig, dat is Jikke I. We maken er weer een lekker doorwisselschema van, immers, je moet met iedereen in het team kunnen spelen. Weliswaar beginnen we met voorsprong, maar na de 4-2 komt onze tegenstander terug en bij rust is het 4-5. Hierna komen we weer bij en scoren de teams om en om, tot we na de 9-8 een spurtje inzetten. Bij de 14-8 is het gat geslagen en komen ze nog wel even terug tot 14-11, maar is de winst “in de pocket” zoals Ellen zou zeggen. ER mag wel even vermeld worden dat Dick 7 doelpunten gemaakt heeft, hij heeft de schade van de afgelopen weken meteen weer ingehaald.
De volgende wedstrijden zijn in het nieuwe jaar, die komen dan ook maar in een volgend bericht. Alle invallers, scheidsrechters en ook ons enthousiaste publiek alsmede onze zaalwachten hartelijk bedankt!
Namens het zesde, Jikke Kortstra