Afgelopen zomer vonden Lieneke Pries en Tim Flokstra, beiden spelers van Jong Oranje, het tijd voor een volgende stap in hun korfbalcarrière. Ze kozen voor LDODK/Rinsma Fashion. Door de tegenstand op de trainingen en de intensieve begeleiding vinden ze dat ze de afgelopen maanden enorm gegroeid zijn.
Na vijf jaar Nic. vond Tim Flokstra dat het tijd was voor een nieuwe stap. Net als hij dat op zijn vijftiende ook deed door Hoogkerk achter zich te laten en voor de – toen nog – Korfbal League-club uit Groningen te kiezen. Afgelopen seizoen liep hij na een ijzersterk seizoen met Nic. promotie naar het hoogste niveau mis. Avanti bleek te sterk en haalde uiteindelijk zelfs het korfbalwalhalla.
“Maar vergis je niet in de hoofdklasse, want dat is echt een heel pittig niveau”, stelt Tim. “Alleen is de Korfbal League natuurlijk nóg een stapje hoger. Dat is wat ik wilde, daar ben ik voor mijn gevoel nu ook aan toe.” Een jaar eerder informeerde LDODK al eens bij de speler van Jong Oranje, maar toen vond Flokstra het nog te vroeg. “Ik woonde net op mezelf en ik wilde op dat moment niet nog meer dingen in mijn leventje veranderen. Ik heb er geen spijt van gehad.”
Lieneke Pries speelde 14 jaar bij ASKO (dat later opging in AVO) en bereikte met de club uit Assen de subtop in de overgangsklasse. Ze besefte dat ze meer wilde en die kans krijgt ze bij LDODK. “Hier korfballen is absoluut next level. Alles is perfect geregeld en ik sta hier op de training tegenover een Marjolijn Kroon, Femke Faber of Betty Jansma. Dat is wat anders dan sparren met iemand van het tweede van AVO. Ik heb nu al zoveel stappen gemaakt ten opzichte van toen ik hier voor het eerst kwam. Je moet wel mee.”
Ook Tim voelt dat hij groeit. “Al is het voor mij wel een iets andere stap dan voor Lieneke. De intensiteit die we vorig jaar bij Nic. hadden onder leiding van Henk Jan Mulder was al bizar hoog. Dus ik was wel wat gewend. Maar natuurlijk is het wel anders in de zin dat ik hier tegenover internationals of ex-internationals sta. De concurrentie bij de mannen is ontzettend groot.”
Bij Nic. was Tim, mits fit, wel zeker van een plekje bij de eerste acht. “Hier sta je er niet zomaar in. We hebben op de training pittige onderlinge duels, want iedereen wil en moet zich bewijzen. Daar geniet ik van.” Hoewel ze puur voor het korfbal wekelijks een paar keer vanuit Groningen naar Gorredijk komen, proberen Tim en Lieneke wel onderdeel te worden van de club. Tim: “Natuurlijk is het anders dan bij Nic., waar ik echt met mijn vrienden speelde en altijd op het fietsje naar de trainingen kon. Maar ik wil LDODK en de mensen die erbij horen zeker leren kennen. Daarnaast ben ik betrokken bij de KorfbalAcademie, waardoor je contact krijgt met jeugdspelers en andere mensen, en er zullen vast nog andere momenten zijn dat ik hier ben.”
Lieneke probeert ook zo goed en snel mogelijk te integreren binnen LDODK. “De sfeer in de groep is in ieder geval al heel prettig. Ze vangen je geweldig op.” En dan met een lach: “Al moet ik zeggen dat ze soms wel heel snel onderling overschakelen naar het Fries en dan kan ik het niet goed meer volgen.”
Ze zal moeten knokken voor haar minuten in het eerste, maar dat is een uitdaging die Lieneke niet uit de weg gaat. “Ik ben een perfectionist en soms is dat een valkuil. Want je moet fouten durven maken om beter te worden. Ik zal ongetwijfeld een keer op m’n bek gaan, maar uiteindelijk word ik daar een betere korfbalster van.”
“Eigenlijk is korfbal een uit de hand gelopen hobby”, lacht Tim. “Voor ik het wist, reden mijn ouders me wekelijks naar Zeist voor de trainingen van Oranje onder 16 jaar en nu sta ik bijna in de Korfbal League. Dat maakt me trots en het is het bewijs dat het de investering waard is geweest.”
Posities
Wie Tim Flokstra ziet, denkt al gauw dat hij vooral een rebounder is. “Maar ik ben zeker niet pur sang iemand voor onder de korf. Bij Nic. speelde ik samen met Sven Müller en was het afhankelijk van de vorm van de dag wie wat deed. Ik denk dat die manier ook hoort bij het moderne korfbal. Je ziet zelden nog iemand die òf het een is òf het andere.”
Lieneke Pries is in ieder geval geen echte rebounder, zegt ze stellig. “Ik heb wel wat lengte, maar daar ligt niet mijn grootste kracht.” Waar dan wel? “Ik ben sterk in een steunende rol in het vak, als verbindingsspeler, en pak ook zeker mijn kansen mee.”
Foto’s: Jacob Heres/Korfbalfoto.nl