Donderdag rustdag. Na een lichte training komt Marjolijn net uit het zwembad en de sauna. Het is de dag tussen de laatste poulewedstrijd en de halve finale.
Hoe was het gevoel gisteren na de 48-12 tegen Rusland?
“We wilden lekker veel scoren en in de flow komen. Volgens mij is dat gisteren wel aardig gelukt. Wij waren over de eerste wedstrijden niet tevreden en wilden vooral minder passfouten maken. Die extra focus was er gisteren wel bij de spelers die in het veld stonden. De drie LDODK’ers hebben het vanaf de bank bekeken.”
En nu gaat het echt beginnen.
“Het wordt nu om het echie, morgen tegen Portugal. Ik hoop dat ik speel, maar dat weten we nog niet. Vanavond is er bespreking. Ik ga er wel vanuit dat de sterkste acht in de halve finale spelen. Het zit allemaal dicht bij elkaar, maar ik durf er nog niets over te zeggen.”
Wat wordt er morgen anders?
“De tegenstander is van een hoger niveau. Je krijgt meer weerstand en dat korfbalt lekkerder. Bovendien is er meer publiek. Zondag tijdens de finale zit het in ieder geval al vol. Dat zijn geloof ik 4.500 mensen. Met mooi licht en een goede speaker gaat het dan wel leven in die hal.”
Twee jaar geleden in Portugal bij het vorige EK was je er ook bij. Is het verschil groot?
“Het is hier meer eigen. Er zijn meer mensen, de randvoorwaarden zijn hier gewoon beter. En dat geeft ook een ander beleving. De tegenstanders verschillen niet erg, maar de sfeer is anders. Zoals het hier is, kan alleen in Nederland.”