/)
- Korfbal League
Zonder vrijwilligers, geen LDODK. In de rubriek Wij Zijn LDODK vragen we vrijwilligers welke functie ze bekleden en wat ze daar zo leuk aan vinden. Deze keer: Rixt Bouma. Kind van de club, speelster in de Korfbal League, toegewijde vrijwilliger, coach én trainster. “Ik voel me verantwoordelijk voor de binding van de top met de rest van LDODK. Met zijn allen zijn we LDODK.”
Om die reden neemt ze bewust tijd voor haar vrijwilligerstaken, hoewel ze daarnaast op het hoogste niveau bij LDODK speelt. Ze vindt het belangrijk dat ze haar steentje bijdraagt, met name in de jeugd. “Toen ik zelf in de C1 zat vond ik het fantastisch dat ik training kreeg van Erwin en André. Die ervaring gun ik de huidige jeugdspelers ook.”
Haar drive iets terug te doen voor LDODK is groot, juist omdat ze haar hele leven al bij LDODK korfbalt. “Iemand die vanuit een andere vereniging rechtstreeks in de selectie komt heeft dat gevoel misschien minder.” Daar kunnen we ook zeker niet zonder, benadrukt ze. “Het niveau wordt steeds hoger. Om landskampioen te worden zijn er ook spelers nodig die bij andere clubs wegkomen.” Omdat zij als een van de weinigen in de selectie wel vanaf de F’jes bij LDODK korfbalt zet ze zich graag in om de verbintenis te blijven behouden.
Bij een ambitieuze vereniging zoals LDODK horen veel vrijwilligerstaken, en dat snapt Rixt maar al te goed. En terwijl de taken uitbreiden blijft de groep vrijwilligers gelijk. Nieuwe vrijwilligers vinden is lastig. “Het is niet meer zo vanzelfsprekend. Iedereen is druk met zijn eigen dingen.”
Om die reden werkt Rixt nu in een werkgroep aan een nieuw vrijwilligersbeleid. Het doel is om de taken te verspreiden over meerdere mensen. Ze zetten een vacaturebank op waarin inzichtelijk is welke vacatures er momenteel zijn. Aan de andere kant inventariseren ze wat de mensen die verbonden zijn aan LDODK leuk vinden om te doen. Waar liggen hun interesses en kwaliteiten? “De kans dat iemand iets wil doen is groter als hij of zij de taak ook echt leuk vindt.”
Rixt vindt het belangrijk dat mensen vrijwilligerswerk niet als een moetje zien. Ook benadrukt ze het feit dat vrijwilligerswerk nieuwe kansen biedt. Je krijgt de ruimte om nieuwe dingen te leren. Het is een laagdrempelige opstap om ervaring op te doen in een nieuw vakgebied of om je verder te ontwikkelen. En die taken worden, doordat LDODK groeit, ook steeds professioneler. “Misschien kun je door vrijwilligerswerk te doen zelfs wel een carrièreswitch maken. Je kan op een leuke manier ervaring opdoen als bijvoorbeeld content creator, journalist of event manager door je aan te sluiten bij de livestreamcrew of door je in te zetten als League-manager.”
Maar ook in Groen Kabaal heeft Rixt al vanaf de junioren een rol. Daarnaast traint en coacht ze jeugdteams en gaat ze mee op jeugdkamp. Momenteel coacht ze de C1 en geeft ze datzelfde team één keer in de week training. “Zo leuk om te doen. Je ziet dat ze elke week vooruit gaan. Dat ze daadwerkelijk iets doen met de feedback die je geeft in een training.” Maar ook van het plezier en het enthousiasme van haar team geniet Rixt.
Korfbal is zolang ze zich kan herinneren een groot deel van haar leven. Het spel zelf, het samenwerken en het gevoel van samen ergens naartoe werken. Wat haar betreft de mooiste onderdelen van de sport. Korfbal vindt ze fantastisch, maar de gezelligheid eromheen vindt ze net zo belangrijk. “We gingen in mijn jeugd altijd met het team weg. Feestjes en vakanties. Het was altijd gezellig.”
Ook heeft Rixt veel geleerd van de teamsport en het onderdeel zijn van een vereniging, dat merkt ze meer en meer nu ze zelf aan het werk is. “Samenwerken, feedback aan elkaar geven en feedback ontvangen.” Ook het trainen geven heeft haar naast veel plezier, ook in haar professionele leven veel gebracht. “Voor een groep staan, presenteren. Je werkt constant aan je communicatieve vaardigheden. Als je gevraagd wordt om een team te coachen of trainen denk je daar misschien niet snel aan.”
Maar het belangrijkste wat ze heeft geleerd en wat haar gevormd heeft als persoon is dat je nooit moet opgeven. Als je iets voor ogen hebt en je wilt het graag is er altijd een weg. Iets wat ze als coach en trainster ook elke week meegeeft aan haar spelers. “Hard trainen en plezier houden, dat is het belangrijkste. Ik heb nooit in een nationaal jeugdteam gespeeld, maar nu wel in de League. Dus alles is mogelijk”, sluit Rixt af.